Okolice Siedlec – 70 km na wschód od Warszawy

Wieś Sucha leży na wschodnim krańcu województwa mazowieckiego. Pośród zabytkowego parku i kompleksu stawów odnajdziemy zespół budowli drewnianych, skupionych wokół dawnego dworu Cieszkowskich. Ten zespół budynków Maria i Marek Kwiatkowscy gromadzili latami, ratując od zniszczenia i zagłady wiele cennych i unikalnych zabytków. Większość z nich została przez nich do Suchej przywieziona, ponownie złożona i odnowiona na miejscu. Pasja i zaangażowanie dwójki wybitnych badaczy i opiekunów polskich zabytków stanowi przykład bezinteresownej inicjatywy w ratowaniu zapomnianych i opuszczonych pamiątek z przeszłości pogranicza Mazowsza i Podlasia. Centrum „majątku” stanowi dwór Cieszkowskich. Od niego możemy rozpocząć zwiedzanie muzeum skansenowskiego.

Historia

Modrzewiowy dwór w Suchej został wzniesiony w 1743 r. na miejscu wcześniejszego. Inicjatorem jego budowy był Ignacy Cieszkowski. Powstał wówczas barokowy budynek parterowy z narożnymi alkierzami i wysokim dachem. Wewnętrzny podział dworu uległ zmianom w XIX i XX wieku. Podczas prac remontowych w bocznych gabinetach odkryto na drewnianych stropach bogatą ornamentykę.

W 1787 r. Suchą odwiedził król Stanisław August Poniatowski. 27 lat później we dworze urodził się hrabia August Cieszkowski – filozof, ekonomista, działacz społeczny i polityczny, główny przedstawiciel tzw. filozofii narodowej. Przyjaźnił się m.in. z Zygmuntem Krasińskim, na którego wywarł silny wpływ swymi poglądami. August Cieszkowski zwykł mawiać o sobie jako o „postępowym konserwatyście”.

Po śmierci Augusta Suchą przejął jego syn, także August. Ostatni z Cieszkowskich, będąc bezdzietnym, usynowił czterech członków znanych rodów ziemiańskich, związanych przyjaźnią z nim i jego ojcem. Ostatecznie dobra w Suchej przypadły Felicjanowi Dembińskiemu, który odtąd przybrał także nazwisko Cieszkowski.

W 1945 r. majątek wraz z dworem padł ofiarą reformy rolnej. Posiadłość rozparcelowano, a we dworze zamieszkali pracownicy Państwowego Gospodarstwa Rolnego.

W 1988 r. był on już w stanie kompletnej ruiny. Zdjęcia z tego okresu wystawiane są w muzeum. Dopiero działalność Kwiatkowskich przywróciła zespół podworski do stanu użyteczności publicznej.

Całość zespołu jest własnością prof. Marka Kwiatkowskiego, dyrektora Łazienek Królewskich w Warszawie. Wnętrza dworu Cieszkowskich udostępniane są szerokiej publiczności. Urządzane są w nim również spotkania, zjazdy itp. W jego sąsiedztwie stoją różnorodne budowle drewniane z okresu XVIII-XX wieku, przeniesione z regionu siedleckiego. Tworzą one skansen udostępniany do zwiedzania.

W zabytkowym ogrodzie istnieje możliwość urządzania festynów i pikników, a także warsztatów i plenerów malarskich.

Muzeum Architektury Drewnianej Regionu Siedleckiego

tel: 604 095 147